Filmrecensie: the final destination 4

Een auto rijdt met hoge snelheid in het publiek. Een vreselijk ongeluk is aan het gebeuren. Het stadion staat op instorten en er zijn vele doden. Plots komt Nick wakker en ziet dat het een visioen was, en beseft dat het werkelijkheid aan het worden is. Hij rent weg met zijn vrienden uit het stadion om deze catostrofe te vermijden. Enkele ogenblikken later wordt het visioen werkelijkheid. Nick krijgt nog meerdere visioenen hoe sommige mensen gaan sterven en de volgorde weet hij ook. Nu probeert Nick en zijn vrienden zoveel mogelijk levens te redden.

Niet is erger dan weten hoe je vrienden om het leven zullen komen. Daar draait deze thriller om hoe, wanneer en wie wordt de volgende in de lijn. Iedere keer dat Nick een visioen kreeg en zag hoe een vriend ging sterven en hem probeert te redden. Zat je werkelijk op je nagels te bijten van de spanning of hij het zal halen of niet. Deze film is gemaakt door de regisseur David R. Ellis die als kind begon te acteren in disney films. En nu gekend is voor zijn thrillers. Als je al de visioen hebt gezien van Nick en weet dat het die vriend is dat zal sterven zit je met opengetrokken ogen te kijken hoe toevallig het is dat alles aan elkaar hangt dat leidt tot de dood. Deze film vond ik goed tot de laatste 20 minuten want heel de film is er misschien wel een variatie van hoe een vriend sterft. Maar aan de andere kant weet je al dat hij zal sterven, ookal heeft hij het overleefd hij zal toch nog sterven. Dat is wel jammer want het eerste uur van de film vond ik echt goed en spannend maar naar het einde toe was het een beetje langdradig en voorspellend. Deze film zou ik geen 2de keer bekijken zoals ik The chain letter nog wel 10 keer zou kunnen bekijken. Dat is het probleem in vele thrillers het probleem na hem een keer tezien hebben vind je hem geen 2de keer bekijken meer waard omdat het te voorspelbaar is.